Ky raport nënvizon tendencat dhe zhvillimet e fundit në situatën e refugjatëve dhe migrantëve në Republikën e Serbisë, bazuar në të dhënat dhe një seri dëshmish të mbledhura nga Qendra Humanitare për Integrim dhe Tolerancë (HCIT) dhe Qendra e Reagimit dhe Politikës së Krizave ( CRPC) në 2018, në Beograd dhe zonat kufitare. Për më tepër, raporti paraqet një kapitull të veçantë që analizon situatën e një grupi më të prekshëm refugjatësh dhe migrantësh - fëmijë të shoqëruar dhe të ndarë. Sipas të dhënave, në 2018 më shumë se 2,800 fëmijë të shoqëruar dhe të ndarë janë identifikuar në Serbi, prej të cilëve më shumë se 80 përqind ishin nga Afganistani, të pasuar nga Pakistani, Iraku, Siria, Irani dhe vende të tjera.
Statistikat serbe ndjekin trendin global të rritjes së numrit të këtij grupi të refugjatëve me nevoja të veçanta. Edhe pse situata e refugjatëve u stabilizua në Serbi gjatë vitit 2018, refugjatët dhe azilkërkuesit në vendin e Evropës Juglindore vazhdojnë të përballen me probleme dhe kanë nevojë për një mbrojtje më sistematike. Raporti gjithashtu analizon legjislacionin e ri serb për azilin dhe migracionin, i cili u miratua gjatë vitit të kaluar, më saktësisht Ligji për azilin dhe mbrojtjen e përkohshme, së bashku me praktikën e gjykatave kundërvajtëse në AP Vojvodina.
Për më tepër, raporti shqyrton mbërritjet dhe largimet e parregullta të refugjatëve dhe azilkërkuesve në Serbi. Përveç rrugëve të vendosura tashmë të përziera migracioni nëpër Serbi, dhe përpjekjeve për të hyrë në Hungari, Kroaci dhe Rumani, dokumenti thekson një rrugë të re përmes Bosnje-Hercegovinës, e cila konsiderohet të jetë "ngjarja më e rëndësishme në një nivel rajonal vitin e kaluar. "
Për më tepër, raporti mbulon rastet e dëbimeve kolektive të të huajve nga vendet fqinje në Serbi në vitin 2018, duke gjurmuar dhe mbledhur prova për këto dëbime dhe dokumentuar praktikat e rojeve kufitare nëpër vendet e BE-së.
Punimi përfundon me një seri rekomandimesh, përfshirë sensibilizimin social të popullatës lokale, inkurajimin e tolerancës dhe pranimit, si dhe nevojën për të forcuar sistemin e mbrojtjes në nivelin lokal dhe kombëtar.